شبی که دررسد از عشق پیک بیداری

ستاره سجده کند ماه و زهره حال آرد

زهی شبی که چنان نجم در طلوع آید

ز ابتدای جهان تا به انتهای جهان

تو خواه برجه و خواهی فروجه این نبود

طمع مدار که امشب بر تو آید خواب