شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۲۰۰۸
مولوی
مولوی( غزلیات )
56

غزل شمارهٔ ۲۰۰۸

می بده ای ساقی آخرزمان
ای ربوده عقل های مردمان
خاکیان زین باده بر گردون زدند
ای می تو نردبان آسمان
بشکن از باده در زندان غم
وارهان جان را ز زندان غمان
تن به سان ریسمان بگداخته
جان معلق می زند بر ریسمان
ترک ساقی گشت در ده کس نماند
گرگ ماند و گوسفند و ترکمان
چون رسید این جا گمانم مست شد
دل گرفته خوش بغل های گمان