شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۱۸۱۱
مولوی
مولوی( غزلیات )
50

غزل شمارهٔ ۱۸۱۱

خوش می گریزی هر طرف از حلقه ما نی مکن
ای ماه برهم می زنی عهد ثریا نی مکن
تو روز پرنور و لهب ما در پی تو همچو شب
هر جا که منزل می کنی آییم آن جا نی مکن
ای آفتابی در حمل باغ از تو پوشیده حلل
بی تو بماند از عمل در زخم سرما نی مکن
ای آفتابت دایه ای ما در پیت چون سایه ای
ای دایه بی الطاف تو ماندیم تنها نی مکن