چندین زبون نیم که ز استیز تو گریزم

والله که گر بخسپی این باده بر تو ریزم

زودم به ره مکن جان من سخت دیرخیزم

هر لحظه موت گوید من ناف مشک بیزم

نرمی کن و حلیمی ای یار تند و تیزم

چون در بر تو میرم نغز است رستخیزم

من مست آن عروسم نی سخره جهیزم

کی گرد دیگ گردم آخر نه کفچلیزم

نی چون خران عنگم نی عاشق کمیزم

من یار رستمانم نی یار مرد حیزم