72
غزل شمارهٔ ۱۱۱
برای تو فدا کردیم جان ها
کشیده بهر تو زخم زبان ها
شنیده طعنه های همچو آتش
رسیده تیر کاری زان کمان ها
اگر دل را برون آریم پیشت
ببخشایی بر آن پرخون نشان ها
اگر دشمن تو را از من بدی گفت
مها دشمن چه گوید جز چنان ها
بیا ای آفتاب جمله خوبان
که در لطف تو خندد لعل کان ها
که بی تو سود ما جمله زیانست
که گردد سود با بودت زیان ها
گمان او بسستش زهر قاتل
که در قند تو دارد بدگمان ها