بمن گر یک نظر آن ماه زیبا منظر اندازد

صبا آمد عبیر افشان تو گوئی آتشین رویم

ندانم تا بکی گردون خلاف طبع ما گردد

بلندی چون دهند اجرام علوی از حضیض او را

نه کام از گردش گردون نه رامم گردش چشمی

چو ما را آتشین رویت گلستان ارم باشد

دهد جانرا بباد اسرار اگر باد سحرگاهی