41
غزل شمارهٔ ۵۴۸
از قید عهد بنده تو خود رسته بوده ای
عهدی نهفته هم به کسی بسته بوده ای
خواب گران صبح خبر داد ازین که دوش
در بزم کرده آن چه توانسته بوده ای
مرغ دل آن نبود که ناید به دام تو
گویا تو بی محل ز کمین جسته بوده ای
آورده ای بپرسش حالم رقیب را
خوش ملتفت به حال من خسته بوده ای
گفتن چه احتیاج که غیری نبوده است
در خانهٔ دلم که تو پیوسته بوده ای
گفتی دلت که برده ندانسته ام بگو
در دلبری تو این همه دانسته بوده ای
در برم بهر خدمت شایسته رقیب
ای محتشم تو این همه بایسته بوده ای