دگر زحمت مکش جانا که تیرت بر نشان آمد

که لعلت را تصور کرد و آتش در دهان آمد

که ذکر قامت آن شوخ اول بر زبان آمد

ز رسوائی چو من زان رو به قتلم بی کمان آمد

قیامت در پی سر آفت آخر زمان آمد

که هرجا مجمعی شد قصهٔ ما در میان آمد

که با هرکس دمی همدم شدم از من به جان آمد