به پیش اختر حسن تو مهر تاب ندارد

زمام کشتی دل تا کسی نداده به عشقت

نماند کس که به خواب جنون نرفت ز چشمت

بهر زه چند نهفتن رخی که شعشعهٔ آن

میان چشم من و روی اوست صحبت گرمی

جهان عشق چه بی قید عالمی است که آنجا

بر آستانهٔ حکم ایاز هیچ غلامی

شنیدم آمده صبر از پی تسلیت ای دل

مگر ندیده ای اندر صف نظار گیانم

بهشت وصل توام کشت ز اختلاط رقیبان

سئوالهاست ز رازم رقیب پرده در تو را

به پرسش سگ خویش آمدی و یافت حیاتی

قدم دریغ مدار از سرم که جز تو طبیبی