ای سلسله ی شوق تو بر پای نگاهم

روی تو ز یک جلوه ی آن حسن خداداد

تو لحظه ی سرشار بهاری که شکفته ست

بی روی تو چون ساغر بشکسته تراود

تا چند تغافل کنی ای چشم فسون کار

سرگشته دود موج نگاهم ز پی تو

خوش می رود از شوق تو با قافله ی اشک