اینجا نه شادی است نه غم نه عزا

نه سرور

دستارک سپیدش را

در جویبار باد پلشتی

می شوید

دزدان رستگاری

پاییز های روح

سبزینه و طراوت هر باغ و بوته را

در غارت شبانه ی خود پاک می برند

کنون

کاین محتسب

کجال تماشا نیم دهد

میخانه ی کدام حریفی

پیمانه ای دوباره

از آن باده ی زلال

این جمع تشنگان و خماران را

خواهد بخشید ؟

زین باده ای که محتسب شهر

در کوچه می فروشد و ارزان

غیر از خمار هیچ نخواهی دید

من تشنه کام ساغر آن باده ام

کز جرعه ای

ویران کند

دوباره بسازد