به مرگی کان به است از زندگانی

چو هستی طالب حق زین نسق باش

بکن جهدی و دل خالی کن از جهل

که چون مغز است علم و جهل چون پوست

شود بیدار و سازد مرگ را برگ

کجا یابی امان از مالک الموت

بتر مرگ ای برادر مرگ جهلست

به سوی آخرت راند توانا

که موتوا این بود قبل ان تموتوا