شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی ۶۱
خیام
خیام( ذرات گردنده [۷۳-۵۷] )
105

رباعی ۶۱

ابر آمد و زار بر سرِ سبزه گریست،
بی بادهٔ گُلرنگ نمی شاید زیست؛
این سبزه که امروز تماشاگه ماست،
تا سبزهٔ خاک ما تماشاگه کیست!