شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی ۱۰۷
خیام
خیام( هیچ است [۱۰۷-۱۰۱] )
101

رباعی ۱۰۷

بنگر ز جهان چه طَرْف بربستم؟ هیچ،
وَز حاصلِ عمر چیست در دستم؟ هیچ،
شمعِ طَرَبم، ولی چو بنشستم، هیچ،
من جامِ جَمَم، ولی چو بشکستم، هیچ.