شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی ۱۰۰
خیام
خیام( هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴] )
89

رباعی ۱۰۰

از من رَمَقی به سعی ساقی مانده است،
وَزْ صحبتِ خلق، بی وفاقی مانده است؛
از بادهٔ دوشین قَدَحی بیش نماند.
از عمر ندانم که چه باقی مانده است!