شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی ۳۷
خیام
خیام( گردش دوران [۵۶-۳۵] )
95

رباعی ۳۷

یک چند به کودکی به استاد شدیم؛
یک چند ز استادی خود شاد شدیم؛
پایان سخن شنو که مارا چه رسید:
چو آب برآمدیم و چون باد شدیم!