شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی ۴۷
خیام
خیام( گردش دوران [۵۶-۳۵] )
86

رباعی ۴۷

می خور که به زیرِ گِل بسی خواهی خفت،
بی مونس و بی رفیق و بی همدم و جفت؛
زنهار به کس مگو تو این رازِ نهفت:
هر لاله که پَژْمُرد، نخواهد بِشْکفت.