شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۷۸
خیام
خیام( رباعیات )
116

رباعی شمارهٔ ۷۸

دهقان قضا بسی چو ما کشت و درود
غم خوردن بیهوده نمیدارد سود
پر کن قدح می به کفم درنه زود
تا باز خورم که بودنیها همه بود