شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۳۲۲
خاقانی
خاقانی( رباعیات )
64

رباعی شمارهٔ ۳۲۲

تا بود جوانی آتش جان افزای
جان باز چو پروانه بدم شیفته رای
مرد آتش و اوفتاد پروانه ز پای
خاکستر و خاک ماند از آن هر دو بجای