شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
غزل شمارهٔ ۳۷۱
خاقانی
خاقانی( غزلیات )
65

غزل شمارهٔ ۳۷۱

گرنه تو ای زود سیر تشنهٔ خون منی
با من دیرینه دوست چند کنی دشمنی
هست یقینم که من مهر تو را نگسلم
نیست در ستم که تو عهد مرا نشکنی
در طلب خون من قاعده ها می نهی
در ره امید من قافله ها می زنی
بر پی دو نان شوی از سر دون همتی
باز مرا ذم کنی از سر تر دامنی
دست به شاخ جفا از پی آن برده ای
تا رگ عمر مرا بیخ ز بن برکنی
گرنه مستمند دشمن خاقانیم
بهر چه گفتنم که تو دوست عزیز منی