پدید نیست نشانش مگر نهان شد از و

بدین قدر ستمی دور چون توان شد از و

زنیرگیست که چون دود بر کران شد از و

چنان زدم شب هجرش که خون روان شد ازو

چه مایه بین که درین راه ترا زیان شد ازو