گر دل طلبی از من جان هم به تو در بازم

در پای تو غلطیدن کاریست پسندیده

گفتم که چه رسم است این بر روی تو برقع گفت

گر شمع رسد در تو بگدازمش از غیرت

از ضعف چنان گشتم کاین قصه اگر گویم

زلف تو به جان و سر بستست گرو با من

گر چشم کمال از تو بر جان و جهان افتد