از لب او تاخیری بافتیم

گرچه بجستن دهنش کس نیافت

از پس چندین طلبه آن شوخ را

بر دل ما گرچه زد از غمزه تیر

در حرم وصل که جانست و دوست

گرچه گدائیم و کم از خاک راه

این همه اکسیر سعادت کمال