50
شمارهٔ ۶۰۴
کشت چشم توأم به شیوه و ناز
نظری سوی کشتگان انداز
خستگانرا به پرسشی دریاب
به بیدلانرا به وعده های بنواز
دل بیچاره شد ز هجر تو خون
چاره کار او به وصل بساز
امشب افکن ز روی خویش نقاب
شمع مجلس ز شرم گر بگداز
ما گدائیم و مفلس و نو کریم
ما غریبیم و تو غریب نواز
از تو سر گر طلب کنند ای دل
جان بنه بر سر و روان در باز
عاقبت زلف او بدست آری
گر بیابی کمال عمر دراز