شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۴ - وله ایضا
کمال الدین اسماعیل
کمال الدین اسماعیل( ملحقات )
107

شمارهٔ ۴ - وله ایضا

منعما شکرهای انعامت
بزبان قلم نیاید راست
دوش در انتظار وعدۀ تو
یک دم باشد زنیست تا هست
هر کرا لقمه در گلو گیرد
در کارش کن که بی گناهست