اهل تو بازار گوهر بشکند

درّ دندان تو خون صف برکشد

رنگ خون پیدا شود بر چهره ات

هر که در بندد دری در کوی صبر

پیش قدّ و خطّ تو نقّاش چین

ز آرزوی آن دوتا مشکین رسن

ترسم این سرها که دارد زلف تو

هر که او در انتظار وصل تست

روزی از ناگه دل دیوانه ام

راستی را از تو باید خواست آب

از دهانت کام دل حاصل کند