بار دیگر ز که می آموزی

می دری پرده و می سوزی دل

طالعی بد بود آن شب که دلم

تا زنی در دلم آتش بادب

خه خه، ای دلبر درّا دوزا

اندکی لطف بیاموز آخر

هر چه خط با رخ زیبای تو کرد

این همه عشوةۀ تو دانم چیست

سر سالست، مرا از رخ تو