مخور ای دل غم بسیار مخور

نه غم یار عزیزست؟ آن نیز

یار تیمار تو چون می نخورد

خه! چنین خواهمتف، احسنت،ای یار

من ز عشق تو زیم یا میرم

پشت من بشکن و پیمان مشکن

چشم تو دوش لبت را می گفت

لب تو گفت بدو خیز بخسب