امیر مقبل عالم که تا جهان بودست

گشاد تیر تو بست دستها که بربستست

هزار بار ببازی سنان نیزۀ تو

اگر چه قدر ترا من بر آسمان دیدم

بساط حضرت عالی که بوسه جای منست

ندام از چه سبب لطف میر چندین گاه

خطاست ، نسبت تقصیر با تو نتوان کرد