تا کند دست شاه ازان کوتاه

نیست لایق به منصب شاهی

دولت شاهیش خزینه بس است

زانکه باید نیایدش کم هیچ

که تواند خزینه داشت نگه

خار آن جان خستگان آزار

هست دندان شکن تر از سندان

زان نریزد به غیر سنگ ستم

جگر خستگان ز نیشش ریش

سازدت خم ز بار منت پشت

به عزیزی او ذلیل مشو

آن ذلیلی کند دلیلی عار

که بود فخر و عار از آنان خوش

نه پر آژنگ رویشان چو زره

از فقیران سرافکنند به پیش

از لئیمی کنند هنگامه

گردنت را به زیر بار کنند