تو به عمر ِ رفته ی من مانی

که چو روز ِ منتظران طی شد

به که دست ِ دوستیی بدهیم ؟

که نه دوست ماند و نه دست افسوس !

تو بگو چه بود و چه شد ؟

کی شد ؟