دلم

آن لحظه

كه دست های جوانم

در روشنایی روز

گل باران ِ سلامُ تبریكات ِ دوستان ِ نیمه رفیقم می گذشت

دلم

سایه ای بود ایستاده در سرما

كه شال كهنه اش را

گره می زد