73
غزل شمارهٔ ۶۸
نخل بالای تو سر تا بقدم شیرینست
این چه نخلست که هم نازک و هم شیرینست؟
بسکه چون نیشکری نازک و شیرین و لطیف
بند بند تو، ز سر تا بقدم شیرینست
گر چه در عهد تو شیرین سخنان بسیارند
کس بشیرین سخنی مثل تو کم شیرینست
دم صبحست، بیا، تا قدح از کف ننهیم
که می تلخ درین یک دو سه دم شیرینست
تا نوشتست هلالی سخن لعل لبت
چون نی قند سراپای قلم شیرینست