80
غزل شمارهٔ ۵۶
رفتست عزیز من و مکتوب نوشتست
یوسف خبر خویش بیعقوب نوشتست
شد نامه محبوب خط بندگی من
من بنده آن نامه که محبوب نوشتست
گفتست: بخواند سنگ آن کوی سلامم
بنگر که: سلامی بچه اسلوب نوشتست
باز این خط خوب و رقم تازه بلاییست
این تازه رقم را چه بلا خوب نوشتست؟
بر نامه سیاهی طلبد آیت رحمت
ما طالب آنیم که مطلوب نوشتست
بر صفحه رخسار تو آن خط دلاویز
یارب! قلم صنع چه مرغوب نوشتست؟
یاری که بمن نامه نوشتست، هلالی
عیسیست، شفانامه بایوب نوشتست