ز غمزه، چشم تو یک تیر در کمان نگذاشت

ز بی وفایی گل بود مرغ دل آگاه

ز شوق دیدن آن گل، ستم نگر که شدم

رسید کار به جایی که یار بگذارد

ز ناز بر دل پیر و جوان در این محفل

شکایتی ز سگانت نبود هاتف را