هان چه حاصل از آشنایی ها

من و با تو، چه مهربانی ها

من و از عشق راز پوشیدن

در دل سرد سنگ تو نگرفت

چشم شوخ تو طرفه تفسری ست

مهر روی تو، جلوه کرد و دمید

گفته بودم که دل به کس ندهم

چون در آیینه روی خود نگری

موی ما هر دو شد سپید وهنوز

شور عشقت شراب شیرین بود