کاش آن آینه ای بودم من

که به هر صبح تو را می دیدم

می کشیدم همه اندام تو را در آغوش

سرو اندام تو با آنهمه پیچ

آنهمه تاب

آنگه از باغ تنت می چیدم

گل صد بوسه ناب