ای قامتِ تو قیامتِ من

با سروِ روانِ قامتِ تو

مشنو که ز قامتِ تو دیگر

معنیِ بلا بلند بالاست

هر عمر که بی تو بگذرانم

انصاف درین که حیف بوده ست

هم می برمش به رغبت ار چه

علّامه شدم به عشق بازی

شکرانه چه می دهی نزاری

رسوای جهان شوی تو هم نیز