ای دل نمی گفتم تورا با عشق خود بینی مکن

خاصیّتِ یاقوت و زر روشن کند نار و حَجَر

خود را به سمتِ ظالمی چون باز دادی وایِ تو

ای آنکه غیبت می کنی تشنیع بر ما می زنی

در پایِ پیلِ سیرِ ما یکسان بود شاه و گدا

ما را نظرگاهی بود پوشیده با ماهی بود

برنه نزاری هان و هان قفل خموشی بر دهان