شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۹۵۳
حکیم نزاری
حکیم نزاری( غزلیات )
52

شمارهٔ ۹۵۳

ای که نبودی شبی مونسِ غم خوارگان
رحم کن آخر دمی بر دلِ بی چارگان
بس که کشیدم ستم از ظلماتِ فراق
چند کند احتمال جورِ ستم کارگان
تا ز برت رفته ام از نمِ خونِ سرشک
خشک نشد هرگزم صفحه رخ سارگان
خسته دلی ناصبور دارم و دانم که نیست
در رهِ عشق احتمال کارِ سبک سارگان
نعره زنم تا به روز از غم هجران چنانک
خیره بمانند شب مجمع سیّارگان
با همه دردِ فراق با همه ضعفِ دماغ
هیچ نمی گیردم طعنه ی نظّارگان
یاد نزاری مکن تا چه گشاید ازو
نه که نداری دگر هم چو وی از یارگان