شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۹۰۱
حکیم نزاری
حکیم نزاری( غزلیات )
53

شمارهٔ ۹۰۱

ما ساغر الست به رغبت کشیده ایم
قالوابلی به گوشِ ارادت شنیده ایم
گر مستی کنیم ز بی طاقتی رواست
کآن روز کاسه هایِ لبالب کشیده ایم
نه نه قدح کشان دگران اند ما نه ایم
ما جرعه یی ز جرعه ی ایشان چشیده ایم
دیرست تا نهالِ مودّت به مهرِ دل
بر جویْ بارِ روضه ی جان پروده ایم
در پیشِ شش جهات به کاوینِ هر دوکون
خود را ز پیرِ زال جهان واخریده ایم
بر دل ز بارِ فاقه نداریم هیچ بار
زیرا که ما سرِ طمع اول بریده ایم
با کاورانیانِ مجرّد مصاحبیم
افلاس و فقر و فاقه از آن برگزیده ایم
بی پای رهسپرده و بی نطق گفته ایم
بی سامعه شنیده و بی دیده دیده ایم
یک هفته یی تعهدِ ما کن نزاریا
ما را عزیز دار که مهمن رسیده ایم