شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۶۶۲
حکیم نزاری
حکیم نزاری( غزلیات )
43

شمارهٔ ۶۶۲

آخر ای نامهربان فریادرس
بیش از پیشم مران فریادرس
در کنارم آی بر خونم کمر
چند بندی بر میان فریادرس
سوختم آبی بر آتش زن بیا
یک دم آخر یک زمان فریادرس
چون رکابم چند داری پای مال
بازکش یک دم عنان فریادرس
چند کوشم تا بپوشم راز دل
آشکارا شد نهان فریادرس
تا نباید خواست از دستور داد
از فراقم ده امان فریادرس
هرگزم فریاد اگر خواهی رسید
آمد اکنون وقت آن فریادرس
گر نزاری را بدین زاری نیی
پس که رایی در جهان فریادرس