شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۶۲۳
حکیم نزاری
حکیم نزاری( غزلیات )
35

شمارهٔ ۶۲۳

خمار چشم تو داده ست چشم ها را نور
تو چشم خویش نگه دار تا شود مستور
مگر که چشمهٔ حیوان ندیده ای جانا
چو خضر باش طلب گر که هست بادیه دور
تو عالمی و علمدار تو ست شیطانی
تو عِلم گوی که شیطان شود ز تو مقهور
چو راست گفتی و دیگر مکن تو کذّابی
که جای این بر نارست و جای آن بر حور
ز چشم چشمهٔ معنی گشای و نیکوبین
که چشمه ها همه از چشم ما شود معمور
چو چشم خویش وطن ساز از تکِ ظلمات
که راهِ وی به بهشت است نزد حور و قصور
بگیر دستهٔ نرگس نزاریِ خوشگو
بخور تو بادهٔ مستانه از لبِ خَنّور