گر دگر باره مرا با تو وصالی باشد

جان و دل همرهِ اوی اند مگر عرضه کند

جز صبا معتمدی نیست که در هر سحری

محرمی را چه شود گر بفرستی گه گه

گر کنی سوخته ای را به سلامی دل شاد

یک شبم بار ده و چند قدح بر سر کن

پاک رو باش تو وز تهمت جاهل مندیش

حاسد و خصم بود بر عقبش بسیاری

روشنایی بهشت است که می افزاید

هیچ بدگوی ز ما نیک نیفتاد آری