ما را اگر عدو بکشد هیچ باک نیست

با اوست هرچه دارم و گویم نه با عدو

با درد او خوش است که بیمار عشق دوست

ما را بهشت و دوزخ و دنیا و دین یکی است

موقوف کفر و دین نشود مرد راه دوست

غسلی برار و توبه کن از پیر زال حرص

او را شناس و بس که دگر هرچه هست و نیست

روشن به نور معرفت آن را که نیست چشم

بادش به دست ماند فردا نزاریا