شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
شمارهٔ ۱۰۹۰
حکیم نزاری
حکیم نزاری( غزلیات )
44

شمارهٔ ۱۰۹۰

مگر وصال تو روزی شود دگرباره
به قدرِ جهد بکوشم به حیله و چاره
به رغم جانِ رقیبت چه گونه می خواهم
که خاک بر سرِ آن ظالم ستم گاره
دراوفتاد به پایِ تو باز چون خلخال
گرفته دستت و بوسیده باز چون یاره
به حسنِ تو نبود دل بری جفا پیشه
به بخت من نبود عاشقی جگرخواره
چو مرغ زیرک اگرچه رمیده دل بودم
به دامِ عشق برآویختم دگرباره
ترا چه غم که ز جورِ تو چون نزاری زار
هزار دل شده سرگشته اند و آواره