48
شمارهٔ ۱۰۰۶
تا از برِ من رفتی رفته ست قرار از من
زارم چو میانِ تو ای کرده کنار از من
گر تو نکنی محوم از آینۀ خاطر
کس در دو جهان دیگر گو یاد میار از من
گو عقل درین حالت تشنیع مزن باری
یا پای درین ره نه یا دست بدار از من
گر بی خودییی کردم آشفته چنین باشد
تو شرطِ بزرگی را خرده مشمار از من
من بلبلِ مشتاقم شوریدۀ گل رویی
مشنو که برآید دم بی نالۀ زار [از] من
من بر سر راه ِ تو با چشمِ دُر افشانم
تشریفِ وصال از تو ترتیبِ نثار از من
گر وعده نمی دادی وصل تو نزاری را
هجر تو برآوری یک باره دمار از من