شعرگرام - پایگاه شعر و ادب پارسی
رباعی شمارهٔ ۱۷
حافظ
حافظ( رباعیات )
230

رباعی شمارهٔ ۱۷

از چرخ به هر گونه همی دار امید
وز گردش روزگار می لرز چو بید
گفتی که پس از سیاه رنگی نبود
پس موی سیاه من چرا گشت سفید