76
شمارهٔ ۶۳
دل یکی وز هر طرف بر سینه داغ دیگری ست
بهر یک پروانه از هر سو چراغ دیگری ست
هر طرف رنگی دگر برمی کند نظّاره اش
ساقی ما گل گل امشب از ایاغ دیگری ست
آنکه او را روز و شب در کعبه می جویی سراغ
پیش رندان در خراباتش سراغ دیگری ست
روزنم هرگز چنین روشن نبود از ماهتاب
کلبه ما روشن امشب از چراغ دیگری ست
شیشه را گیرم به لب ساقی چو ساغر کم دهد
امشبم در باده پیمایی دماغ دیگری ست
طعنه وارستگی تا چند قدسی را هنوز
بر دل از هر حلقه زلف تو داغ دیگری ست