اگر به عشق نباشد درست، پیمانم

من و دیار محبت، که هرکجا رفتم

برای من شده نازل ز عرش، مصحف عشق

به این که چشم تری بوده پیش ازین آنجا

به جان دوست که جز بر رضای دوست مرا

چو گل به روی خسان تا نبایدم خندید

ز سرگرانی بختم ز بس ملال رسید

ز خاک عشق، گیاهی نمی دمد ناقص